Edremit tren hattı, 1923 yılında, özellikle Balya madenlerinden çıkarılan simli kurşun cevherinin taşınması amacıyla inşa edildi. Ancak zamanla birkaç önemli gelişme bu hattın kapanmasına yol açtı:
Ekonomik Sebepler:
1940'ların sonlarına gelindiğinde Balya madenlerindeki üretim azaldı. Madenlerden sağlanan gelir düşmeye başlayınca, tren hattı da taşıdığı yük miktarını kaybetti. Bu da hattın ekonomik açıdan sürdürülebilirliğini zayıflattı.
Teknolojik ve Ulaşım Altyapısındaki Değişim:
Karayollarının gelişmesiyle birlikte kamyon ve otobüsler yaygınlaşmaya başladı. Dar raylı ve düşük kapasiteli bu tren hattı, karayolu taşımacılığına göre daha yavaş ve maliyetli kaldı.
Özellikle ray açıklığının dünya standartlarının altında olması (75 cm yerine 143,5 cm) hattın başka trenlerle bağlantı kurmasını imkânsız kılıyor, yük taşımacılığını ve ulaşımı kısıtlıyordu.
Yüksek Bakım Maliyetleri:
Dar raylı tren yolları daha fazla bakım isterdi. Trenin çalışmaya devam edebilmesi için gerekli olan yenileme yatırımları yapılmadı. Zamanla ekonomik yük daha da arttı.
Siyasi ve Stratejik Tercihler:
Cumhuriyetin ilk yıllarında demir yollarına ağırlık verilmişti; ancak 1950'lerle birlikte, karayolu ulaşımı devlet politikası olarak öncelik kazanmaya başladı. Bu politika değişikliği, birçok küçük tren hattının olduğu gibi Edremit hattının da kapanmasına zemin hazırladı.
Sonuç olarak Edremit tren hattı, 1 Ekim 1950'de tüm bu ekonomik, teknolojik ve politik sebepler yüzünden kapatıldı. Ancak geriye, Edremit'in tarihine ve hafızasına kazınmış, nostalji dolu bir hikâye kaldı.